ترید ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال دارد؟

معامله‌گری (ترید) ارزهای دیجیتال شبیه‌ به معامله‌گری سایر دارایی‌های مالی در بازارهای سنتی است. ترید کریپتو شامل پیش‌بینی تغییرات قیمت و حدس‌وگمان درباره آینده ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین و اتر می‌شود.

بیشتر بخوانید: ترید چیست و تریدر کیست؟

معامله‌گری معمولاً با «زمان‌بندی بازار» برای ورود‌و‌خروج سروکار دارد و معامله‌گرها (تریدرها) باید بهترین زمان و موقعیت را برای خریدوفروش دارایی‌های دیجیتال حدس بزنند. آن‌ها این کار را به‌واسطه پیگیری اخبار روز بازار و بررسی اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال انجام می‌دهند. درادامه، به برخی از استراتژی‌های رایج معامله‌گری ارزهای دیجیتال اشاره می‌کنیم.

معاملات روزانه (Day Trading)

معامله‌گران در طول یک روز معاملاتی، دائماً مشغول بررسی بازار برای تغییرات روزانه قیمت هستند تا بتوانند از نوسان‌های بازار سود کسب کنند. هر معامله اغلب بین چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشد و هر جلسه معاملاتی پیش از پایان روز به‌اتمام می‌رسد.

از‌آن‌جا‌که بازار ارزهای دیجیتال ۲۴ساعته باز است، معامله‌گرهای روزانه ارزهای دیجیتال اغلب از تایم‌فریم‌های مشخصی همچون تایم‌فریم پانزده‌دقیقه‌ای یا یک‌ساعته یا چهارساعته در ساعات مشخصی از روز استفاده می‌کنند.

بیشتر بخوانید: سفارش‌گذاری در صرافی‌های ارز دیجیتال

معاملات نوسانی (Swing Trading)

معاملات نوسانی مشابه معاملات روزانه انجام می‌شوند؛ اما تایم‌فریم، رویکرد، خطرپذیری و تعهد زمانی متفاوتی دارند. در این روش نیز، تریدرها مشابه با روش معاملات روزانه از نوسان‌های سریع قیمت ارزهای دیجیتال برای کسب سود بهره می‌برند؛ بااین‌حال، افق زمانی آنان ممکن است گاهی تا چند روز یا چند هفته طول بکشد.

در این مدت، معامله‌گران نوسانی اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال را برای شناسایی حرکات جهت‌دار مشخص در نمودار قیمت به‌کار می‌گیرند. بدین‌ترتیب، تریدرهای نوسانی دفعات کمتری از ورود به معاملات و خروج از آن‌ها را تجربه می‌کنند و اهداف متفاوت‌تری از تریدرهای روزانه دارند.

موقعیت‌گیری (Position Trading)

موقعیت‌گیری یا ترید مبتنی‌بر موقعیت یکی از استراتژی‌های بلندمدت‌ ترید محسوب می‌شود که از چند هفته تا حتی چند سال طول می‌کشد. در این استراتژی، تریدر برای کسب سود از نوسان‌های بازار وارد معاملات می‌شود؛ اما با هدف کسب سود از روندهای بلندمدت بازار، برای مدت‌زمانی طولانی در معامله باقی می‌ماند.

روی‌هم‌رفته، معامله مبتنی‌بر موقعیت شباهت زیادی به سرمایه‌گذاری دارد؛ بااین‌حال، از‌آن‌جا‌که تریدر درنهایت از نوسان‌های بازار بهره می‌برد، این استراتژی می‌تواند شبیه به معامله‌گری نوسانی هم باشد. در این رویکرد، معامله‌گر باید بتواند الگوها و روندهای بلندمدت بازار را به‌دقت بررسی و تحلیل کند.

همچنین، معامله‌گر لازم است با اصول فاندامنتال، پیشرفت فناوری پروژه و پذیرش بازار، تیم توسعه و روندهای کلان اقتصادی آشنا باشد و به‌خوبی آینده بازار را پیش‌بینی کند. بدیهی است که تریدر در این روش به نظارت مستمر بر بازار یا تصمیم‌گیری مکرر یا اقدامات سریع برمبنای نوسان‌های روزانه نیازی ندارد.

بیشتر بخوانید: مقایسه تحلیل تکنیکال و تحلیل فاندامنتال در بازارهای مالی

اسکالپینگ (Scalping)

اسکالپینگ در بازار کریپتو استراتژی کوتاه‌مدتی است که برمبنای آن تریدر به قصد کسب سود از حرکات کوچک قیمت، تعداد زیادی معامله در مدت‌زمانی کوتاه انجام می‌دهد. در اسکالپینگ، تریدر طی مدت‌زمانی کوتاه (در حد چند دقیقه یا حتی چند ثانیه) به‌سرعت دارایی مدنظر را در حجم بالا می‌خرد یا می‌فروشد.

برای مثال، در این استراتژی تریدر ممکن است ۲۰۰ واحد از یک دارایی را که در چند ثانیه فقط ۱۰ سنت صعود کرده، به‌سرعت خریدوفروش کند. اگرچه ۱۰ سنت سود خاصی محسوب نمی‌شود، برای ترید در حجم زیاد مثلاً ۲۰۰ واحد از دارایی در همین زمان، تریدر به سود ۲۰دلاری دست می‌یابد.

در این روش، معامله‌گر باید بر داده‌های قیمت و دفتر سفارش‌های صرافی‌ها و نقدینگی بازار به‌دقت نظارت کند تا بتواند به‌کمک تحلیل تکنیکال، حرکات کوچک احتمالی بازار را به‌سرعت تشخیص دهد و در کمترین زمان تصمیم‌گیری کند. این استراتژی با خطر نسبتاً زیادی همراه است و اغلب تریدرهای حرفه‌ای‌تر از آن استفاده می‌کنند.  

آربیتراژ (Arbitrage)

استراتژی معاملاتی آربیتراژ به کسب سود از تفاوت قیمت دارایی‌ها در صرافی‌های مختلف گفته می‌شود. معامله‌گران با خریدوفروش سریع دارایی‌ها در صرافی‌های مختلف می‌توانند از اختلاف قیمت‌های اندک برای کسب سود سریع استفاده کنند.

فرصت‌های آربیتراژ اغلب به‌دلیل عوامل متعددی همچون تفاوت در نقدینگی، حجم معاملات، کارمزد تراکنش و قوانین مناطق مختلف جغرافیایی در‌اختیار معامله‌گرها قرار می‌گیرند. نکته مهم دیگر اینکه آربیتراژ را می‌توان به‌صورت دستی و با نظارت بر صرافی‌های متعدد انجام داد.

بااین‌حال، ماهیت نوسانی بازار ارزهای دیجیتال باعث می‌شود که بسیاری از افراد ربات‌ها یا الگوریتم‌های معاملاتی خودکار را برای شناسایی سریع و بهره‌برداری از فرصت‌‌های تفاوت قیمت به‌کار بگیرند. این استراتژی با خطر فراوانی همراه است و اغلب تریدرهای باتجربه‌تر را به خود جذب می‌کند.

بیشتر بخوانید: ۸ مورد از رایج‌ ترین اشتباهات تریدرها که باید بدانید!

بنابراین، همان‌طور‌که در استراتژی‌های مختلفی همچون ترید روزانه، ترید نوسانی، موقعیت‌گیری، اسکالپینگ و آربیتراژ مشاهده کردیم، معامله‌گری ارز دیجیتال شامل خریدوفروش دارایی در مدت‌زمانی مشخص برای بهره‌مندی از تغییرات قیمت و روند بازار می‌شود. حال مزایا و معایب این رویکرد چیست؟

مزایا و معایب معامله‌گری ارزهای دیجیتال چیست؟

مزایای مهم معامله‌گری ارزهای دیجیتال شامل کسب سریع سود، ذخیره ایمن ارزش، کارمزد اندک و دسترسی جهانی است. بااین‌حال، خطر ذاتی و نوسان بازار کریپتو را هم باید به‌عنوان معایب ترید ارزهای دیجیتال در نظر بگیریم.

مزیت اصلی معاملات ارزهای دیجیتال، قابلیت کسب سود سریع با بهره‌گیری از حرکات کوتاه‌مدت قیمت و روندهای بازار است. برخی از معامله‌گران ارزهای دیجیتال نیز دارایی‌هایی مانند بیت کوین را به‌عنوان ذخیره ایمن ارزش ارزیابی می‌کنند.

به‌طور ویژه از‌آن‌جا‌که بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به‌‌گونه‌ای طراحی شده‌اند تا بدون نیاز به نهادهای مرکزی کار کنند، این دارایی‌ها در زمان بحران‌های مالی می‌توانند ذخیره ارزش کارآمدی تلقی شوند و مستقل از سایر بازارهای مالی به روند سودآور خود ادامه دهند.

بیشتر بخوانید: چطور در بازار ارز دیجیتال تحقیق کنیم؟

علاوه‌براین، ارزهای دیجیتال به‌صورت همتابه‌همتا معامله می‌شوند؛ بنابراین، هزینه بسیار کمتری از تراکنش‌هایی دربر دارند که بانک‌ها و مؤسسه‌های مالی به‌عنوان واسطه برای افراد انجام می‌دهند. همچنین، ارزهای دیجیتال به‌صورت عمومی و بین‌المللی دسترس‌پذیر هستند و به هر فردی که به اینترنت و دستگاه هوشمندی همچون تلفن‌همراه یا رایانه دسترسی داشته باشد، اجازه می‌دهند تا کیف پول بسازد و معامله‌گری را آغاز کند.

معایب ترید ارزهای دیجیتال

ترید ارزهای دیجیتال به‌دلیل نوسان‌های زیاد، خطرهای فراوانی در پی دارد. این یعنی قیمت‌ها ممکن است به‌سرعت افزایش یا کاهش یابند. اگر معامله‌گران مراقب نوسان‌های شدید بازار نباشند و موقعیت‌های خود را مدیریت نکنند، این مسئله ممکن است به زیان‌های بسیار زیادی منجر شود.

درمجموع، خطرهای مرتبط با معامله‌گری ارزهای دیجیتال بسیار بیشتر از خطرهای انواع سرمایه‌گذاری این دارایی‌هاست. به‌بیان بهتر، استراتژی‌های معامله‌گری به‌ویژه استراتژی‌هایی که با ریسک زیادی همراه هستند، شاید بهترین روش سرمایه‌گذاری برای افراد تازه‌کار نباشند.

اگرچه مبتدی‌ها هم می‌توانند ترید را با مبالغ اندک آغاز کنند، به‌طور‌کلی پیشنهاد می‌کنیم که تازه‌کارها بخت خود را ابتدا با سرمایه‌گذاری بیازمایند و درکنار آن به‌تدریج با روش‌های مختلف ترید آشنا شوند و آموزش ببینند و تجربه کسب کنند.

بیشتر بخوانید: آشنایی با ۵ استراتژی مدیریت ریسک در ارزهای دیجیتال

سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال چیست؟

سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال عمدتاً به خرید و نگه‌داری ارزهای دیجیتال در دوره‌ای طولانی‌تر مربوط است، به این امید که ارزش سرمایه فرد در طول زمان افزایش یابد. بدین‌ترتیب، سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال کمتر نگران بررسی نوسان‌های کوتاه‌مدت بازار با اندیکاتورهای تکنیکال هستند و بیشتر به نکات فاندامنتال دارایی‌هایی که می‌خرند، توجه می‌کنند.

بیشتر بخوانید: جامع‌ترین آموزش تحلیل فاندامنتال ارزهای دیجیتال + ویدیو

سرمایه‌گذارها به‌جای خرید‌وفروش مکرر دارایی، به‌ فکر نگه‌داری بلندمدت‌تر آن‌ها هستند؛ ازاین‌رو، با افت‌وخیز روزانه بازار سروکار چندانی ندارند. برخی از استراتژی‌های سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال ازاین‌قرارند:

هودل (Hodl)

هودل رایج‌ترین استراتژی سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال است که در متون مختلف، گاهی هم‌معنی با واژه «سرمایه‌گذاری» به‌کار می‌رود. اصطلاح رایج «Hodl» اشتباه املایی واژه «Hold» به‌معنای «نگه‌داری» است و به حفظ دارایی‌‌های دیجیتال به‌صورت نامحدود اشاره می‌کند.

هودلرها (Hodler) یا سرمایه‌گذارهای بلندمدت با هدف کسب سود از صعود تدریجی قیمت دارایی، آن را می‌خرند و برای مدت‌زمانی طولانی نگه‌داری می‌کنند. همچنین، آنان توجه چندانی به نوسان‌های بازار نمی‌کنند و با اعتقاد قوی به رشد بلندمدت دارایی را می‌خرند.

اگرچه هودل‌کردن یکی از استراتژی‌های کم‌خطر بازار ارزهای دیجیتال است، باز‌هم خالی از خطر نیست. ازاین‌رو، سرمایه‌گذاران باید پیش از خرید دارایی، درباره اصول فاندامنتال دارایی به‌اندازه کافی تحقیق و سرمایه‌ای را وارد بازار کنند که تا مدت‌ها به آن احتیاج نخواهند داشت.

میانگین‌گیری هزینه دلاری (Dollar-Cost Averaging)

سرمایه‌گذارانی که از این رویکرد استفاده می‌کنند، بدون توجه به نوسان‌های بازار، ارزهای دیجیتال را در مقادیر کم و در فواصل زمانی منظم می‌خرند. ازنظر تئوری، این رویکرد باعث می‌شود سرمایه‌گذار بتواند به میانگینی از قیمت دست پیدا کند و تأثیر نوسان‌های قیمت را بر سبد سرمایه‌گذاری‌اش کاهش دهد.

در این استراتژی، سرمایه‌گذار به‌جای تلاش برای زمان‌بندی بازار یا سرمایه‌گذاری با مبلغ کلان، سرمایه‌اش را اندک‌اندک و صرف‌نظر از قیمت آن در زمان خرید وارد بازار می‌کند. علاوه‌براین در استراتژی میانگین‌گیری هزینه دلاری، تریدر می‌تواند از افت موقت قیمت نیز سود ببرد.

سرمایه‌گذاری مبتنی‌بر ارزش (Value Investing)

سرمایه‌گذاری مبتنی‌بر ارزش شامل شناسایی ارزهای دیجیتال کم‌ارزش‌گذاری‌شده با اصول فاندامنتال قدرتمند و ظرفیت رشد عظیم است. درواقع با خرید در سطوح پایین، سرمایه‌گذاران روی افزایش بالقوه ارزش دارایی‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که درحال‌حاضر متقاضی اندک و قیمتی ارزان دارند؛ اما در آینده میان‌مدت یا بلندمدت می‌توانند افزایش قیمت درخورتوجهی را تجربه کنند.

سرمایه‌گذاری مبتنی‌بر رشد (Growth Investing)

سرمایه‌گذاران مبتنی‌بر رشد روی دارایی‌های جدیدی سرمایه‌گذاری می‌کنند که انتظار می‌رود در آینده رشدی تصاعدی تجربه کنند و بتوانند سرمایه سرمایه‌گذار را افزایش دهند.

هرنوع گسترش پروژه و احتمال به‌روزرسانی الگوریتم کوین یا توکن یا ادغام با پروژه‌ها و شرکت‌های بزرگ‌تر می‌تواند نویدبخش رشد احتمالی دارایی‌ها باشد. سرمایه‌گذارانی که برمبنای رشد بالقوه پروژه روی آن سرمایه‌گذاری می‌کنند، استراتژی‌ تقریباً مشابهی با سرمایه‌گذاری مبتنی‌بر ارزش را پیگیری می‌کنند و به‌ امید افزایش سریع یا تدریجی بهای دارایی‌ وارد بازار می‌شوند.

سرمایه‌گذاری روی صندوق شاخص (Index Fund Investing)

صندوق‌های شاخص ارزهای دیجیتال ابزارهای سرمایه‌گذاری ویژه‌ای هستند که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا به طیف گسترده‌ای از ارزهای دیجیتال دسترسی داشته باشند. ساختار آ‌ن‌ها مانند صندوق‌های قابل‌معامله (ETF) است و سبدی از دارایی‌های مختلف را در‌اختیار سرمایه‌گذار قرار می‌دهند.

استفاده از تنوع دارایی‌ها، مدیریت ریسک با گسترش پورتفو، کاهش کارمزدها، نیاز‌نداشتن به مدیریت و نظارت فعال بر بازار و ساده‌سازی سرمایه‌گذاری روی ابزارهای مختلف برخی از مزایای سرمایه‌گذاری روی صندوق شاخص ارزهای دیجیتال هستند. علاوه‌براین، این رویکرد بلندمدت است و سرمایه‌گذار را از تصمیم‌گیری‌های آنی در بازار بی‌نیاز می‌کند.

بیشتر بخوانید: ابزارهای تحلیل ارز دیجیتال که قبل از سرمایه‌گذاری باید بشناسید!

مزایا و معایب سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال چیست؟

مزیت‌های اصلی سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال افزایش ارزش سرمایه و پوشش ریسک دربرابر تورم و ریسک کمتر درمقایسه‌با معامله‌گری است. در همین حال، ضرر اصلی سرمایه‌گذاری در دارایی‌های کریپتو نوسان ذاتی آن‌هاست.

بزرگ‌ترین مزیت سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال را می‌توانیم قابلیت افزایش سرمایه در طول زمان بدانیم. با وجود نوسان‌های قیمت و زمستان کریپتویی اخیر بازار، داده‌های تاریخی نشان می‌دهد که رشد سریع ارزهای دیجیتال در دهه گذشته می‌تواند ادامه پیدا کند؛ بنابراین، سرمایه‌گذاری بلندمدت روی این دارایی‌ها احتمالاً سودآور خواهد بود.

مزیت دیگر سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال آن است که از این دارایی‌ها می‌توانیم به‌عنوان محافظ در‌برابر تورم استفاده کنیم؛ زیرا قیمت آن‌ها درمقایسه‌با ارزهای فیات دربرابر تغییرات ناشی از تورم مقاوم‌تر است. همچنین، سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال ریسک‌ کمتری از معامله‌گری ارزهای دیجیتال دارد؛ زیرا مستلزم تعهد طولانی‌مدت‌تر است و نوسان‌های بازار بر آن اثری نمی‌گذارد.

درمقابل، سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال به‌دلیل نوسان‌های فراوان، ممکن است خطرناک باشد. گاهی برخی سرمایه‌گذاران سرمایه‌ای که با زحمت به‌دست آورده‌اند، برای خرید آلت کوینی پرداخت می‌کنند که به‌زودی بخش زیادی از ارزشش را از دست می‌دهد. بنابراین، سرمایه‌گذاران باید پیش از سرمایه‌گذاری پولی که به‌سختی اندوخته‌اند، مطمئن شوند که از اصول ارزهای دیجیتال و ریسک‌های مرتبط با آن آگاه هستند.

بیشتر بخوانید: ۵ روش برای درامان‌ماندن معامله‌گران ارزهای دیجیتال از نوسانات شدید قیمت‌ها

تفاوت‌های مهم بین معامله‌گری و سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال چیست؟

همان‌طور‌که اشاره کردیم، معامله‌گری و سرمایه‌گذاری تفاوت‌های مهمی دارند و هریک استراتژی‌های منحصربه‌فردی در‌اختیار معامله‌گر یا سرمایه‌گذار قرار می‌دهند که میزان متفاوتی از سودآوری و خطرپذیری به‌همراه دارند.

البته فراموش نکنیم که در نمایی کلی‌تر، سرمایه‌گذاری و معامله‌گری با وجود تفاوت‌هایشان، اغلب شانه‌به‌شانه هم پیش می‌روند. معامله‌گرها می‌توانند سرمایه‌گذار باشند و برعکس، سرمایه‌گذارها هم می‌توانند در دسته معامله‌گرها جای بگیرند. بااین‌همه، شناخت تفاوت این دو رویکرد و استراتژی‌های ویژه هرکدام و اهدافی که دنبال می‌کنند، برای افرادی حیاتی است که قصد دارند به بازار پرهیاهوی ارزهای دیجیتال وارد شوند.

به‌طور‌کلی، سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتالی را می‌خرند که زیربنای فاندامنتال منطقی و مناسبی دارند. امید سرمایه‌گذارها به رشد قیمت دارایی در مدت‌زمانی تقریباً طولانی است. افزون‌براین، معامله‌گران از نوسان‌های بازار با خریدوفروش کوین در مدت‌زمانی کوتاه برای رسیدن به سود حداکثری بهره می‌برند.

توجه به این نکته نیز مهم است که معامله‌گری و سرمایه‌گذاری هر دو خطر مشخصی دارند. سرمایه‌گذارها معمولاً ریسک‌گریزتر هستند و ترجیح می‌دهند پس از خرید دارایی، نظارت چندانی بر نوسان‌های بازار نکنند. درواقع، آنان نگران تغییرات روزانه قیمت نیستند. درمقابل، معامله‌گرها با خطرپذیری منطقی پیشرفت می‌کنند و باید درکی عالی از نوسان‌ها و شرایط فعلی بازار داشته باشند.