در دنیای رمز ارزها، صرافی‌ها به عنوان وسیله‌ای برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند.
با افزایش استفاده، کاربرد و محبوبیت ارزهای دیجیتال، صرافی‌های مختلفی برای تبادل این ارزها بین کاربران شکل گرفته‌اند.
در این میان، دو نوع صرافی غیر متمرکز و متمرکز وجود دارد که در این مطلب از اکسران به بررسی این دو و تفاوت تعرفه تراکنش بین این دو نوع صرافی می‌پردازیم.
خرید ارز دیجیتال با 500 هزار تومان!
صرافی‌های غیر متمرکز، به عنوان مثال دکس تریدینگ، فرصتی برای افرادی است که می‌خواهند ارزهای دیجیتال خود را بدون واسطه با دیگران تبادل کنند و از پرداخت هزینه‌های اضافی جلوگیری کنند.
در این صرافی‌ها، تراکنش‌ها به صورت مستقیم بین کاربران صورت می‌گیرد و هیچ واسطه‌ای هزینه را بر عهده نمی‌گیرد.
به عبارت دیگر، هیچ نیازی به حضور واسطه‌ای نیست و کاربران مستقیماً با یکدیگر تعامل داشته و به تبادل می‌پردازند. صرافی یونی سواپ و اتریوم نیز از جمله صرافی‌های غیر متمرکز معروف و محبوب هستند.
از طرفی دیگر، صرافی‌های متمرکز، به عنوان واسطه‌ای بین خریدار و فروشنده عمل می‌کنند.
در این صرافی‌ها، تراکنش‌ها به صورت مستقیم بین کاربران انجام نمی‌شود و هزینه‌هایی اضافه‌تر برای استفاده از خدمات صرافی پرداخت می‌شود. به عنوان مثال، صرافی کوینکس از جمله صرافی‌های متمرکز معروف است که در حال حاضر بیش از ۵۰ میلیون کاربر در سراسر جهان دارد و روزانه به تکمیل و واسطه‌گری تراکنش‌های بسیاری می‌پردازند.
مقایسه تعرفه تراکنش بین دو نوع صرافی مختلف، بسیار حیاتی است و می‌تواند به کاربران در انتخاب صرافی مناسب برای تبادل ارزهای دیجیتال خود کمک کند. در اینجا باید توجه داشت که تعرفه تراکنش صرافی‌های غیر متمرکز و متمرکز، به شدت متفاوت است.
هزینه تراکنشات صرافی‌های متمرکز و صرافی‌های غیر متمرکز
صرافی‌های غیر متمرکز عموماً هزینه کمتری نسبت به صرافی‌های متمرکز دارند. در صرافی‌های غیر متمرکز، هیچ واسطه‌ای بین خریدار و فروشنده نیست و هزینه‌های ناشی از واسطه‌گری کاهش چشمگیری می‌یابد.
به عبارت دیگر، تنها مواردی را که کاربران باید برای آن هزینه کنند، شامل هزینه تراکنش شبکه بلاک چین و هزینه استفاده از پلتفرم صرافی هستند.
در بسیاری از موارد، هزینه تراکنش شبکه بلاک چین بسیار پایین است و صرافی‌های غیر متمرکز مثل دکس تریدینگ تعرفه‌های بسیار کمی برای استفاده از خدمات خود دارند.
از طرفی، صرافی‌های متمرکز، به دلیل واسطه‌گری در تراکنش‌ها، هزینه بالاتری را از کاربران دریافت می‌کنند.
در این صرافی‌ها، بخشی از هزینه‌های خرید و فروش ارزهای دیجیتال باید به عنوان کارمزد به صرافی پرداخت شود. همچنین، در برخی موارد، صرافی‌های متمرکز می‌توانند هزینه‌های پنهانی را به کاربران تحمیل کنند که ممکن است باعث افزایش هزینه‌های تراکنش شود.
در نتیجه، با توجه به بررسی بالا، می‌توان نتیجه گرفت که صرافی‌های غیر متمرکز برای تراکنش‌های ارزهای دیجیتال هزینه کمتری دارند.
این نوع صرافی‌ها برای افرادی که به دنبال کاهش هزینه‌های تراکنش هستند، گزینه‌های بسیار مناسبی هستند.
به عنوان مثال، صرافی یونی سواپ یکی از بهترین گزینه‌ها برای تراکنش‌های غیر متمرکز است. البته انتخاب صرافی متمرکز و یا غیر متمرکز، بسته به شرایط کاربران و معیارهای آنها می‌تواند کاملا دل‌بخواهی باشد و این خود کاربر است که بهترین گزینه را تعیین می‌کند.
توجه داشته باشید که هنگام انتخاب صرافی مورد نظر باید به نکات و مواردی توجه داشته باشید تا تراکنش امنی را تجربه کنید؛ در انتخاب صرافی مناسب برای تراکنش ارزهای دیجیتال، باید به معیارهای زیر توجه کرد: هزینه تراکنش، امنیت، سرعت تراکنش و نوع ارزهای پشتیبانی شده.
با توجه به این معیارها، می‌توانید صرافی مناسبی را برای تراکنش ارزهای دیجیتال خود انتخاب کنید.
همچنین، باید توجه داشت که صرافی‌های غیر متمرکز هنوز در حال توسعه هستند و از نظر فنی و تکنولوژیک هنوز پیشرفت کافی نداشته‌اند.
اما با این وجود، صرافی‌های غیر متمرکز همچنان جایگاه خود را در بازار ارزهای دیجیتال حفظ کرده و مخاطب خود را دارند و برای کاربرانی که به دنبال هزینه کمتر و امنیت بالاتر هستند، گزینه خوبی هستند.
برای اطلاع بیشتر و سهولت در مقایسه صرافی‌ها و انتخاب بهترین گزینه، بهتر است که مزایا و معایب این دو نوع صرافی را بررسی کنیم.
مزایا و معایب صرافی‌های غیر متمرکز
مزایای صرافی‌های غیر متمرکز:
– امنیت بالاتر: در صرافی‌های غیر متمرکز، ارزهای دیجیتال شما تحت کنترل خود شما قرار دارند و هیچ کس نمی‌تواند به آنها دسترسی پیدا کند. این به معنای افزایش امنیت و کاهش خطر سرقت ارزهای دیجیتال شما است.
– کاهش هزینه‌ها: در صرافی‌های غیر متمرکز، هیچ واسطه‌ای بین خریدار و فروشنده نیست و هزینه‌های ناشی از واسطه‌گری کاهش می‌یابد.
– عدم نیاز به هرگونه واسطه: در صرافی‌های غیر متمرکز، هیچ نیازی به حضور هیچگونه واسطه‌ای نیست و کاربران مستقیماً با یکدیگر تعامل می‌کنند.
معایب صرافی‌های غیر متمرکز:
- کاربرد محدود: صرافی‌های غیر متمرکز عموماً برای تبادل ارزهای دیجیتال از نوع ERC-20 و یا BEP-20 استفاده می‌کنند و ارزهای دیجیتال دیگری را پشتیبانی نمی‌کنند.
- قابلیت انجام خطا: در صرافی‌های غیر متمرکز، تراکنش‌ها به صورت مستقیم بین کاربران صورت می‌گیرد و هیچ واسطه‌ای بین آنها نیست. بنابراین، در صورت انجام خطا توسط یکی از کاربران، امکان بازگشت تراکنش یا بازیابی ارزهای دیجیتال وجود ندارد.
- کمبود حمایت مشتری: مشتریان صرافی‌های غیر متمرکز کمترین حمایت را در مقابل مشکلات فنی و یا هک شدن تجربه می‌کنند. این به خاطر عدم وجود یک شرکت متمرکز است که مشتریان را در مقابل اینگونه موارد محافظت کند.
مزایا و معایب صرافی‌های متمرکز
مزایای صرافی‌های متمرکز:
- امکان تبادل ارزهای دیجیتال مختلف: صرافی‌های متمرکز معمولاً ارزهای دیجیتال مختلف را پشتیبانی می‌کنند و کاربران می‌توانند به راحتی ارز دیجیتال مورد نظر خود را خریداری کنند.
- پشتیبانی مشتری: در صرافی‌های متمرکز، معمولاً شرکت متمرکزی وجود دارد که به مشتریان خود پشتیبانی می‌کند و در صورت وقوع مشکلات فنی و یا هک شدن، مشتریان را محافظت می‌کند.
- سرعت بالا: در صرافی‌های متمرکز، تراکنش‌ها به صورت سریع و با سرعت بالا صورت می‌گیرند و کاربران به راحتی می‌توانند ارزهای دیجیتال خود را خریداری کنند.
معایب صرافی‌های متمرکز:
- خطرات امنیتی: در صرافی‌های متمرکز، ارزهای دیجیتال شما در کنترل صرافی قرار دارد و در صورتی که صرافی مورد حمله هکر قرار بگیرد، احتمال از دست دادن ارزهای دیجیتال شما افزایش می‌یابد.
- هزینه‌های بیشتر: در صرافی‌های متمرکز، واسطه‌گری بین خریدار و فروشنده وجود دارد و هزینه‌های ناشی از این واسطه‌گری بیشتر است.
- نیاز به واسطه: در صرافی‌های متمرکز، نیاز به اعتماد به واسطه ای بین خریدار و فروشنده وجود دارد و در صورت وجود مشکلات در این واسطه‌گری، خطر از دست دادن ارزهای دیجیتال شما افزایش می‌یابد.
همانطور که مشاهده می‌شود، هر دو نوع صرافی مزایا و معایب خود را دارند، در نتیجه انتخاب بهترین گزینه کاملا بسته به خود شما دارد.
